معرفی

بخش ویروس شناسی یکی از قدیمی ترین بخشهای انستیتو پاستور ایران می باشد که به منظور تحقیق بر روی بیماریهای سیستماتیک ویروسی انسان و تشخیص آنها تاسیس گردید.

شروع فعالیت ها با تحقیق بر روی بیماریهای پولیومیلیت و آبله بود که با جداسازی ویروسها از نمونه های بالینی ٬ شناسائی آنتی ژنهای ویروسی و تعیین عیار آنتی بادیهای اختصاصی همراه بود.این بخش از سال 1359 اقدام به تشخیص آزمایشگاهی روتین و مطالعات علمی- تحقیقاتی کرده است که نتایج حاصل به صورت مقاله و یا گزارشات علمی ارائه گردیده است
در کنار مطالعات اپیدمیولوژیک که سنت دیرینه انستیتو پاستور است، و امروزه بیشتر به سمت مولکولار اپیدمیولوژی سوق یافته است، بخش ویروس شناسی در زمینه های دیگری نیز فعالیت می کند. به منظور پیگیری رسالت مهم دیگر انستیتو ( تولید واکسن)، این بخش پروژه های متعددی در مطالعات پایه و تولید آزمایشگاهی واکسنهای ویروسی در دست دارد. بررسی خصوصیات همیارهای ایمنی مختلف ، ساخت ویروسهای ایمنتر، ساخت پروتئینهای نوترکیب ویروسی فعالیتهایی در این راستا هستند که در این بخش انجام می شوند.جستجوی داروهای ضد ویروسی جدید و آماده سازی سامانه هایی برای آزمودن این داروها زمینه دیگر فعالیتهای این بخش است. زمینه نوین دیگری که کاربرد ویروسها در آن به تازگی مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از ویروسها برای مبارزه با سرطانهاست. هم اکنون پروژه های مختلفی به منظور مهندسی ویروسهایی همچون اوریون، فلج اطفال ، آدنو و هرپس و بهینه کردن آنها برای حمله به سلولهای سرطانی در این بخش در حال انجام است