معرفی انستیتوپاستور ایران

انستیتو پاستور ایران موسسه ای تحقیقاتی تولیدی و آموزشی است که با هدف تامین بهداشت و سلامت جامعه در سال 1299 تاسیس شد. در آن زمان ضرورت تاسیس موسسه ای علمی که بتواند در زمینه های واگیر فعالیت داشته و قادر به تولید برخی از واکسن ها باشد احساس می شد بر این اساس در تاریخ 30 مهرماه  1298 مذاکرات لازم بین هیات های ایرانی و فرانسوی در انستیتو پاستور پاریس صورت گرفت و در تاریخ 29 دی 1298 قرارداد همکاری بین دو کشور به امضا رسید. با اعزام دکتر منار، به عنوان اولین رییس فرانسوی انستیتو پاستور ایران، در اوایل سال 1299 فعالیت رسمی این موسسه آغاز شد که این فعالیت به لحاظ کمی و کیفی همچنان در حال گسترش است.

بعد از تاسیس انستیتو پاستور ایران در سال 1299، که کشور درگیر اپیدمی بیماری های واگیر و قحطی و خشکسالی بود و تعداد آزمایشگاه‌ها خیلی محدود و فعالیت‌های آن‌ها احتیاجات کشور را برآورده نمی‌کرد، تعداد متخصصان کشور بسیار محدود بود و وزارت بهداشت هنوز در کشور شکل نگرفته بود، حل بیشتر مشکلات بهداشتی کشور، که در حوزه مسئولیت اداره کل صحیه مملکتی بود از طریق انستیتو پاستور ایران انجام می شد. در این سال ها، انستیتو پاستور ایران با تلاش مسئولین وقت و رؤسای وقت صحیه کل مملکتی مبارزه با بیماری‌های واگیر به‌خصوص آبله، هاری و وبا را در کشور به‌خوبی انجام داد و از سال 1315 ه.ش به بعد که مؤسسه بهداشت وزارت بهداری نیز تشکیل شد تلاش‌های انستیتو پاستور ایران در اجرای این‌گونه خدمات بسیار مؤثر بود. 

انستیتو پاستور ایران در طول تاریخ پرافتخار خود، با تولید انواع واکسن‌ و کیت‌های تشخیصی، و با دارا بودن آزمایشگاه های تخصصی تشخیصی و انجام تحقیقات بر اساس نیازهای واقعی جامعه، پیشرو در کنترل بیماری هایی نظیر آبله، وبا، طاعون، حصبه، تب های راجعه، هاری، سل، هپاتیت، تب های خونریزی دهنده ویروسی و کووید-۱۹ و پیشگام در پایش بیماری های نوپدید و بازپدید بوده است. این انستیتو همچنین با تربیت متخصصان و پژوهشگران در حوزه های علوم پایه، بهداشت عمومی، تشخیص بیماری های عفونی و واکسن، نقشی مهم در ارتقای دانش و مهارت‌ تلاشگران عرصه سلامت در این حوزه ها داشته است.

همزمان با پیشرفت تکنولوژیهای نوین، انستیتو پاستور ایران همواره به عنوان محلی برای انتقال فناوری های نوین به کشور عمل کرده است که نمونه بارز آن ایجاد قطب بیوتکنولوژی پزشکی و دارویی و متعاقب آن توسعه صنایع دارویی در کشور بوده است. از اوایل دهه ۷۰ با شروع دوره آموزشی فراورده‌های بیولوژیک در انستیتو پاستور ایران، گام‌های مؤثری در خصوص راه اندازی مهندسی ژنتیک و پروتئین‌های نوترکیب در این موسسه انجام شد و انستیتو پاستور ایران نقش مهمی را در توسعه دانش بیوتکنولوژی و تولید واکسن و داروهای مورد نیاز کشور ایفا نمود.

آزمایشگاه‌های تشخیصی مرجع کشوری در انستیتو پاستور ایران، این مؤسسه را به مرکز مرجع تشخیص بیماری‌های عفونی در کشور تبدیل کرده است.

فعالیت‌های تولیدی اصلی فعلی انستیتو پاستور ایران شامل تولید واکسن های هپاتیت ب نوترکیب، ب.ث.ژ، کرونا (پاستوکووک)، و هاری دامی، تولید مایع غلیظ اینتراوزیکال ب.ث. ژ (پاستوسیس)، تولید انواع محلول تزریقی با حجم کم، تولید حیوانات آزمایشگاهی مختلف، ساخت محیط‌های کشت سلولی و میکروبی، تولید انواع آنتی‌ژن تست ویدال و آنتی‌ژن رایت و کیت تشخیص ویبریو کلرا، تولید آب خالص و آب تزریقی، فرمولاسیون محصولات نوترکیب، و واکسن‌ها به‌صورت مایع و لیوفیلیزه تحت شرایط آسپتیک است.

انستیتو پاستور ایران در حال حاضر در مقطع دکترای تخصصی در ۴ رشته به آموزش دانشجویان در حوزه های مختلف بیوتکنولوژی و میکروب شناسی اقدام می‌نماید.

تجربه پاندمی کووید-19 نشان داد که عدم آمادگی کشورها در برابر پاندمی‌ها، همراه با سایر تهدیدات جهانی مانند تغییر اقلیم و مقاومت های دارویی، می‌توانند به چالش‌های جدیدی منجر شوند و از این رو کشورها باید سرمایه گذاری لازم را جهت برنامه ریزی و آمادگی برای پاسخ به چالش‌های بهداشتی پیش رو انجام دهند.

انستیتو پاستور ایران با سابقه‌ای بیش از یک قرن، نقش محوری در تولید واکسن‌های استراتژیک داشته است. این موسسه با تربیت متخصصان مجرب، تحقیقات پیشرویی را در حوزه داروهای نوترکیب و بیولوژیک انجام داده است و صادرات محصولات استراتژیک به کشورهای منطقه و همکاری نزدیک با سازمان بین المللی بهداشتی، گواهی بر توانمندی‌های علمی و فناورانه آن است.

با بیش از یک قرن فعالیت مستمر، انستیتو پاستور ایران به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام سلامت کشور، با تکیه بر دانش متخصصان خود و فناوری‌های روز دنیا، همواره سدی مستحکم در برابر چالش‌های بهداشتی بوده و با تعهد به ارتقای امنیت سلامت، آماده مواجهه با تهدیدات آینده است.