اولین کنگره بین المللی فارماکوژنتیک در تاریخ 16 الی 18 آبان ماه 1403، در مرکز همایش های رازی با حضور کلیدی ترین اساتید رشته های تخصصی داخلی، جراحی، دارو و ژنتیک با هدف آشناسازی تخصص های مختلف با مقوله پزشکی فرد محور  (Personalized Medicine) ، بکارگیری داروهای هدفمند و متناسب با ژنومیکس بیماری هر شخص ، به همت پروفسور فرهود، پدر علم ژنتیک ایران و حمایت مالی و معنوی سازمانهای تاثیرگذار در این حوزه منجمله انستیتو پاستور ایران برگزار شد. استفاده از چنین روش دارو درمانی با هدف Personalized Therapy   موجب بالا رفتن ضریب شفا یابی بیماران به ویژه در گروه بیماری های سرطانی ، قلبی عروقی ، متابولیک و غدد ( دیابت و چاقی )، اعصاب و روان همچنین پایین آمدن محسوس هزینه درمان (برای بیمار ، بیمه ، دولت ) و تخصصی شدن شرکت های دارویی در تولید و واردات دارو ، متناسب با ژنومیکس ایرانی می شود.

فارماکوژنومیکس مطالعه نقش ژنتیک در پاسخ به دارو است. این علم تاثیر تغییرات ژنتیکی اکتسابی و ذاتی را بواسطه تغییر در بیان ژن یا پلی مورفیسم ژن مرتبط به جذب، متابولیسم، توزیع و یا حذف دارو در بیماران را بررسی می کند. فارماکوژنومیکس و فارماکوژنتیک دو اصطلاحی هستند که اغلب به جای هم استفاده می شوند با این تفاوت که در فارماکوژنتیک اثر یک ژن بر دارو بررسی می شود ولیکن در فارماکوژنومیکس اثر محتوای ژنتیکی بر دارو بررسی می شود.

فارماکوژنومیکس دارای هدف توسعه ابزار منطقی برای بهینه سازی دارو درمانی، با توجه به ژنوتیپ بیمار، برای اطمینان از حداکثر کارایی دارو و کمترین عوارض جانبی است. از طریق استفاده از فارماکوژنومیکس، امید است که درمان های دارویی از رویکرد "یک دوز دارو برای همه" تغییر کند.

به منظور ارائه توصیه های مبتنی بر داده های فارماکوژنومیکس، دو نوع ورودی را می توان مورد استفاده قرار گیرد: بررسی اگزوم و یا تعیین توالی کل ژنوم. تعیین توالی کل ژنوم بر روش بررسی اگزوم برتری دارد چراکه داده های بیشتری را میدهد از جمله تشخیص جهش های که قبل از موعد مقرر باعث خاتمه سنتز پروتئین می شوند.